Μια εξαιρετική ιδέα

Sep072024

Μια εξαιρετική ιδέα

Μια εξαιρετική ιδέα

Αύγουστος 2024

Έκανα το πρώτο μου στιγμιότυπο οθόνης (screenshot).

Δεν είστε εδώ για να το ξέρετε, ούτε εγώ για να σας ενημερώσω, αλλά έχω θριαμβεύσει στον επίπονο και ιλιγγιώδη τεχνολογικό αγώνα.

Μετά από 6 μήνες εξαντλητικής έρευνας, μελέτης και εξουθενωτικής εξάσκησης, μόνος μου, χωρίς άλλη βοήθεια εκτός από 453 εκπαιδευτικά βίντεο, κατάφερα να κάνω ένα στιγμιότυπο οθόνης. Το ξέρω, φαίνεται απίστευτο. Αλλά μη νομίζετε ότι είμαι ικανοποιημένος, τώρα είμαι αποφασισμένος να βρω πού στο καλό αποθηκεύτηκε το στιγμιότυπο οθόνης. Και στη συνέχεια να εξακριβώσω σε τι χρησιμεύει ένα στιγμιότυπο οθόνης. Κι έπειτα;… ο κόσμος!

Λοιπόν, ενθαρρυμένος από αυτό το μεγάλο επίτευγμα, αποφάσισα να ασχοληθώ με τον κόσμο των ψηφιακών εφαρμογών (αυτό που εμείς οι παλιοί αποκαλούμε «apps»), και έτσι προέκυψε η ιδέα για την οποία σας μιλάω τώρα:

Είναι μια ιδέα για την πολυδιαφημισμένη μετάβαση στον ανθρώπινο καπιταλισμό (ή στο «λιμάρισμα των μυτερών αιχμών του νεοφιλελευθερισμού» – σύμφωνα με τον 4Τ) (1): Μια νέα ψηφιακή εφαρμογή που θα ονομάζεται «OnlyHaters». Σε αυτήν εσείς, κυρία, κύριε, ή άλλο, θα μπορούσατε να βρίζετε κατά βούληση τον κακοποιό ή την κακοποιό της επιλογής σας, με αντάλλαγμα ένα λογικό αντίτιμο. Φυσικά, θα υπήρχε ένας λογαριασμός premium όπου ο παραλήπτης θα δεσμεύεται να διαβάσει το μήνυμά σας ή να παρακολουθήσει το βίντεό σας (αν έχετε περισσότερους πόρους). Μπορείτε να το φανταστείτε; Σχεδόν οποιαδήποτε προσωπικότητα της πολιτικής και του κεφαλαίου θα γινόταν εκατομμυριούχος.

Ο μελλοντικός υπουργός Παιδείας του Μεξικού δεν θα χρειάζεται πλέον να πουλάει υποψηφιότητες στο πιο κοντινό στην καρδιά του καρτέλ. Ο Εξοχότατος θα αποσυρόταν με εξασφαλισμένα τα προς το ζην και θα του αρκούσε να φτιάξει το δικό του πρωινό podcast (το οποίο είναι και το μόνο πράγμα που έκανε εδώ και σχεδόν 6 χρόνια). Ο Τραμπ δεν θα χρειαζόταν να καταφύγει σε φορολογική απάτη για να χρηματοδοτήσει την εκστρατεία του και τις επιχειρήσεις του. Οι Μπάιντεν-Χάρις δεν θα χρειαζόταν να κάνουν εποχιακές προσφορές στις μεγάλες εταιρείες για τον πόλεμο κατάκτησης στην Παλαιστίνη. Η Λεπέν και ο Μακρόν δεν θα έπρεπε να κρύψουν την ιδεολογική τους συγγένεια. Το PSOE και το PP (2) θα μπορούσαν επιτέλους να βγουν από την ντουλάπα και να αγκαλιαστούν δημόσια. Ο Μιλέι δεν θα χρειαζόταν να γίνεται υστερικός κάθε φορά που λέει κάτι ή να κάνει μια γκριμάτσα οξείας δυσκοιλιότητας. Ο Λούλα, ο Πέτρο και ο Μπόριτς θα μπορούσαν να πληρώνουν τη συνδρομή τους στα τηλεοπτικά κανάλια της αυτοκρατορίας του Μέρντοχ (Fox) χωρίς να χρειάζεται να γίνουν εκπρόσωποί τους (και παρακαλώ, κάποιος να τους πει ότι αυτοί που θέλουν να ευχαριστήσουν θα είναι οι ίδιοι που θα τους λιθοβολήσουν αύριο στα ΜΜΕ). Ο Νετανιάχου δεν θα χρειαζόταν να διαπράξει εγκλήματα πολέμου για να παραμείνει στην κυβέρνηση. Ο Ζελένσκι θα έβρισκε μια έντιμη διέξοδο για τους θεατρινισμούς του. Ο Πούτιν θα μπορούσε να αφοσιωθεί στο να ιππεύει αρκούδες.

Και φυσικά, εγώ, ο Καπετάνιος, δεν θα χρειαζόταν να διευθύνω το εργαστήριο ηλεκτρικών ποδηλάτων (που ονομάζεται, φυσικά, «Η γιαγιά μου κάνει ποδήλατο») για να μπορέσω να αποκτήσω τα πλήρη έργα του Arturo και της Carlota Pérez-Reverte, του Javier Marías και του Arthur Conan Doyle (πριν αρχίσετε με τις κριτικές, τις ποινές και τις καταδίκες σας για πολιτική ορθότητα, «ευαισθησία σε θέματα φύλου» και ό,τι άλλο είναι της μόδας, επιτρέψτε μου να σας προειδοποιήσω ότι τα χέζω τα δικαστήριά σας, τα ηθικά και τα άλλα).

Δεν ξέρω, σκεφτείτε το. Κι έτσι δεν θα ήταν πλέον αντικείμενο εκμετάλλευσης η ανθρώπινη εργασιακή δύναμη, παρά μόνο τα συναισθήματα απόρριψης, μίσους, μισαλλοδοξίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, μισογυνισμού, φανατισμού κ.λπ. Το χειρότερο του ανθρώπινου είδους θα αποτελούσε πηγή πλούτου.

Ω, ξεχάστε το: γι’ αυτό υπάρχουν ήδη τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μπα, υπάρχουν επίσης βίντεο με γατάκια και κουτάβια (άουου!)

Τέλος πάντων, όπως απάντησε ο Don Francisco de Quevedo σε έναν άλλο Λοχαγό, βετεράνο των Tercios de Flandes (3):«Δεν μένει παρά να πολεμήσουμε, κόντρα σε όλα. Κόντρα στην άγνοια, τη βλακεία, την κακία, τη δεισιδαιμονία και το φθόνο». Αργότερα, ο συγγραφέας θα προσθέσει: «την απάθεια, την έλλειψη κουλτούρας, την έλλειψη αλληλεγγύης, τη διαφθορά».

Αυτά. Εις υγείαν και «Η παράλειψη των αληθειών δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εκλεπτυσμένη ποικιλία του ψέματος» (Almudena Grandes. Μαδρίτη, Ισπανικό Κράτος).

Από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού.

Ο Καπετάνιος.

Κοιτάζοντας το πλοίο στη θάλασσα και καβάλα στο άλογο στα βουνά.

Μεξικό, Αύγουστος 2024.

Υ.Γ. Αν κάποιος εκεί έξω αποφασίσει να κεφαλαιοποιήσει αυτή τη λαμπρή ιδέα, να πετύχει στον σκληρό κόσμο της ψηφιακής εποχής, να έχει μια αποκλειστική θέση στη Silicon Valley, να χαριεντίζεται σαν ίσος προς ίσον με τον Arnault, τον Bezos, τον Musk, τον Zuckerberg, τον Gates και να καλείται από το Preciso για να εκφέρει τη γνώμη του για θέματα που πρέπει να είναι κρατικά, μην ξεχάσει να μας «σπρώξει» λίγα χρήματα. Πρέπει να εξοπλίσουμε διάφορες αίθουσες χειρουργείων. Υπάρχουν οι αδελφικά προσφερόμενοι «μαχαιρομπήχτες» (4), υπάρχουν οι υποψήφιοι χειρουργοί, υπάρχουν οι χώροι για να τα κατασκευάσουμε, υπάρχουν οι νέοι και οι νέες που είναι πρόθυμοι να μάθουν. Το μόνο που λείπει είναι ο εξοπλισμός. Και η εκπαίδευση για τη χρήση και τη φροντίδα τους, φυσικά.

Σημειώσεις

(1) 4Τ: Η λεγόμενη Τέταρτη Μεταρρύθμιση, δηλαδή το κυβερνητικό πρόγραμμα του López Obrador που παρουσιάζεται από τον ίδιο ως η συνέχεια των τριών μεγάλων προηγούμενων μεταρρυθμίσεων: της Ανεξαρτησίας, της Μεταρρύθμισης και της Επανάστασης του 1910.

(2) PSOE: Partido Socialista Obrero Español, Ισπανικό Εργατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα, «κεντροαριστερής» τάσης. PP: Partido Popular, ισπανικό δεξιό κόμμα.

(3) Tercios de Flandes: επίλεκτες στρατιωτικές μονάδες, στην υπηρεσία των βασιλιάδων της Ισπανίας, τον 16ο αιώνα, φημισμένες για την πειθαρχία τους και την αποτελεσματικότητά τους.

(4) “mete cuchillo”: αυτός που μπήγει το μαχαίρι. Παιγνιώδης ονομασία, που χρησιμοποιούν στην Τσιάπας για τους χειρούργους.