Το Ταξίδι
Αύγουστος του 2024.
Αχ! η αδρεναλίνη της Εξουσίας. Είναι όπως με τα λεφτά: δεν έχει σημασία πόσα έχεις, πάντα θες περισσότερα. Μεθάει και προκαλεί εξάρτηση. Φυσικά, μετά έρχεται το χανγκόβερ… όταν έρχεται.
Στο μακρύ και περίπλοκο ταξίδι του κυβερνώντος, όποιος κι αν είναι αυτός, αυτό που έχει σημασία είναι ο προορισμός. Και, αντίθετα μ’ ό,τι θα σκεφτόταν κανείς, ο προορισμός δεν είναι να φτάσει κανείς κάπου. Όχι, ο προορισμός είναι να μείνει στην ιστορία ως ο λαμπρός και ιστορικός οδηγός που είναι ο Εξοχότατος.
Κάθε πρωί, βάζει μπρος τους υαλοκαθαριστήρες του οχήματος που ορισμένοι εξακολουθούν ακόμα να αποκαλούν «Έθνος». Παραμερίζει έτσι την πληθώρα εντόμων και βρωμιάς που έχει κολλήσει στο τζάμι. Τίποτα να μην θαμπώνει ή να μην παραμορφώνει την οπτική του δρόμου, ούτε και τα χρυσά γράμματα με τα οποία θα τον εξυψώσει η ιστορία της πατρίδας ή, ακόμη καλύτερα, η παγκόσμια.
Δεν έχει σημασία αν τα έντομα είναι πτώματα και απουσίες. Ούτε αν η βρωμιά είναι από αίμα και από τα βράχια που ρίχνει η πραγματικότητα έχει σημασία. Τίποτα να μην εμποδίζει το διάβα του.
Κι όταν η σειρά του στο τιμόνι τελειώσει, τι μένει;
Γιατί κανέναν δε φαίνεται να ενδιαφέρει πού οδηγεί αυτός ο δρόμος και, κυρίως, ποιος είναι ο ιδιοκτήτης του οχήματος. Γιατί δεν είναι αυτός που αποφασίζει προς τα πού, με ποιον, με τι ταχύτητα και με ποιους επιβάτες γίνεται αυτό το ταξίδι;
Ω ναι! αλλά πάντα θα υπάρχουν οι πεζοί της ιστορίας.
Από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού.
Ο Καπετάνιος.
Αύγουστος του 2024.
Υ. Γ. ΠΕΡΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ:
1.- Μην ξεχνάτε ότι το Τσάλκο, πριν από τριάντα και πλέον χρόνια, ήταν το εμβληματικό κόσμημα του Carlos Salinas de Gortari και του προγράμματός του «Solidaridad» (Αλληλεγγύη), το πνευματικό και πρακτικό προηγούμενο των προγραμμάτων του «Bienestar» (Ευημερία). Πού είναι ο Salinas de Gortari για να λογοδοτήσει για όσα υποφέρουν τώρα σε εκείνον τον τόπο; Οι υποτακτικοί του σήμερα, θα λογοδοτήσουν για τις προβλέψιμες καταστροφές στις οποίες θα καταλήξουν τα μεγαπρότζεκτ του «Bienestar»; (1)
2.- Οι συντηρητικοί αντιπολιτευόμενοι ήταν «αντίπαλοι». Και όσοι εξεγείρονται και αντιστέκονται στο σύστημα; Α! αυτοί όντως ήταν (και είναι) εχθροί. Τους άξιζε και τους αξίζει ο θάνατος,η απαξίωση και η λήθη. Ή όλα μαζί. Εξ ου και η λήθη, η ατιμωρησία και η αγνόηση της δολοφονίας του αδερφού Samir Flores Soberanes και όλων των φυλάκων της Γης που δολοφονήθηκαν, εξαφανίστηκαν και φυλακίστηκαν στη λεγόμενη «επανάσταση των συνειδήσεων».
3.- Δεν ενδιαφέρει η ονομασία, είναι το ίδιο πράγμα. Αρκεί μια ήρεμη ματιά για να το καταλάβει κανείς. Φυσικά, αν κανείς θέλει να καταλάβει και όχι απλώςνα επιβεβαιώσει προσωπικές φοβίες και προσηλώσεις (δωρεάν ή επί πληρωμή).
4.- Στην κυβέρνηση δεν είναι όλοι ίδιοι, είναι αλήθεια. Υπάρχουν εγκληματίες ατιμώρητοι, ήδη εγκληματίες στο PRI, στο PAN, στο PRD, στο PT και στο PVEM πριν μεταπηδήσουν στο κυβερνών κόμμα· ή όπως ο μελλοντικός επικεφαλής της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Και υπάρχουν κι εκείνοι που είναι απλώς ηλίθιοι, όπως ο παράδοξος Max Arriaga.
5.- Το λάθος που έγινε πριν από «το πλεονέκτημα της αμφιβολίας» επαναλαμβάνεται. Αυτοί που μας επέκριναν επειδή δεν υποστηρίξαμε και κριτικάραμε την αλλαγή του δέρματος της οχιάς, ήταν αυτοί που δέχτηκαν την πιο σφοδρή επίθεση από τον υπερασπιζόμενό τους. Τώρα το ξανακάνουν, με τη δικαιολογία ότι «είναι γυναίκα» (2). Άντρας, γυναίκα, άλλο, δεν έχει σημασία. Εκεί πάνω βρίσκεται το πρόβλημα, κι όχι η λύση. Αν δεν κοιτάξουν προς τα κάτω, θα συνεχίσουν να σκοντάφτουν στην ίδια πέτρα. Κι αυτό πια θα είναι παθολογικό. Η κυβέρνηση δεν ψάχνει στήριξη, αλλά συνενοχή.
6.- Είχε τον αυταρχισμό του Gustavo Díaz Ordaz, τον χάρτινο εθνικισμό του Luis Echeverría Álvarez, τη διεφθαρμένη δημαγωγία του José López Portillo, τη διοικητική μετριότητα του Miguel de la Madrid, τη διαστροφή του Carlos Salinas de Gortari, την εγκληματική έφεση του Ernesto Zedillo, την εγκυκλοπαιδική άγνοια του Vicente Fox, τον μιλιταρισμό και την οξυθυμία του Felipe Calderón, την επιπόλαιη επιφανειακότητα του Enrique Peña Nieto. Ποιος είναι; Α! και την αυλή των κολάκων όλων αυτών. Αλλάζουν οι πρόεδροι, αλλάζουν και οι λίστες. Ο αυτοεγκωμιασμός και ο φανφαρονισμός, αυτό ναι, είναι μέρος του «προσωπικού στυλ διακυβέρνησης» (3).
Y.Γ. ΠΕΡΙ ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ:
1.- Η στρατηγική της κακώς αποκαλούμενης αντιπολίτευσης του «όχι στην υπερεκπροσώπηση» δεν επιδιώκει την ανύπαρκτη, εδώ και δεκαετίες, ισορροπία δυνάμεων. Αυτό που θέλουν είναι να ανεβάσουν την τιμή πώλησης των αποφάσεών τους στις κάμαρες της εξουσίας. Λογική της αγοράς, λοιπόν.
2.- Η υποτιθέμενη «υπεράσπιση» της δικαστικής εξουσίας δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτοάμυνα. Οι εγκληματίες τείνουν να ενώνουν τις δυνάμεις τους όταν απειλούνται. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι η αυτονομία των δικαστών, αλλά το ποιος διαχειρίζεται το εμπόριο της αγοραπωλησίας της δικαιοσύνης.
3.- Οι πνευματικοί δημιουργοί της «ενότητας της αντιπολίτευσης» δεν εξηγούν την αποτυχία. Τα λάθη τα πληρώνουν άλλοι, όχι οι ίδιοι, άρα δεν υπάρχει πρόβλημα. Η ήττα της Μπέρτα (4) δείχνει ότι το θέμα δεν είναι θέμα φύλου ή ειδικών αναλυτών επιφυλλίδων, αλλά θέμα μηχανισμών. Και αυτούς τους τούς άρπαξε το κυβερνών κόμμα πριν από έξι χρόνια.
4.- Διαμαρτυρήθηκαν, διαμαρτύρονται και θα διαμαρτύρονται για τα ίδια πράγματα που έκαναν κι οι ίδιοι για χρόνια: για τα ψέματα, τις συκοφαντίες, τις ύβρεις, την απαξίωση, το φτύσιμο από τα ΜΜΕ, για τη «μη προσκόμιση αποδείξεων για τα λεγόμενά τους», για την κατάχρηση εξουσίας στα ΜΜΕ, για το πρωινό δικαστήριο (5). Και για μια γελοία ενημερωτική πλατφόρμα, όπως αυτή που έχουν δημιουργήσει επί δεκαετίες. Φαφλατάδες, λοιπόν. Στον πληθυντικό.
5.- Αλήθεια σκέφτηκαν ότι χαρακτήρες όπως ο Alito, los Chuchos και ο πώς λέγεται ο πρόεδρος της Acción Nacional, θα ήταν εκλόγιμη επιλογή; Ότι οι ανοησίες της Bertha θα «τραβούσαν» το νεαρό εκλογικό σώμα;
6.- Δεν ήξεραν πώς να παρουσιαστούν ως «κεντρώα» επιλογή (όχι μόνο επειδή αυτή δεν υπάρχει, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα), ούτε και ως δεξιά επιλογή. Αλλά μην ανησυχείτε, η ιδεολογία είναι απλώς αυτό, ιδεολογία. Και αυτό που μετράει είναι οι μπίζνες. Δηλαδή, η ρεαλιστική πολιτική.
Αυτά λοιπόν.
Έμειναν σε εκκρεμότητα διάφορα στα megabytes, αλλά αυτά θα έρθουν αργότερα. Ή και όχι.
Ο Καπετάνιος.
(Θα συνεχιστεί…)
Σημειώσεις:
No hay comentarios todavía.
RSS para comentarios de este artículo.