Για όλα φταίει το λουλούδι
27 Δεκέμβρη 2016,
«Στις 30 Φλεβάρη του 2016, το σουηδέζικο ηλεκτρονικό περιοδικό «River’s Scientist Research Institute», που ειδικεύεται σε επιστημονικά θέματα, δημοσίευσε μια μελέτη που ίσως να φέρει επανάσταση στις επιστήμες και την εφαρμογή τους στο κοινωνικό πεδίο.
» Μια ομάδα επιστημόνων, με επικεφαλής τους διδάκτορες Stod Sverderg, Kurt Wallander και Stellan Skarsgard παρουσίασαν μια σύνθετη διεπιστημονική ανάλυση που φτάνει σε ένα συμπέρασμα που μοιάζει σκανδαλώδες: υπάρχει άμεση συνάρτηση μεταξύ της αύξησης του αριθμού και της ποιότητας των φεμινιστικών κινημάτων από τη μια πλευρά και της μείωσης του δείκτη γεννητικότητας από την άλλη.
» Συνδυάζοντας στατιστικές μεθόδους, εμβρυολογία, μοριακή βιολογία, γενετική και συμπεριφορική ανάλυση, οι επιστήμονες αποδεικνύουν ότι η αύξηση της ποικιλομορφίας και της μαχητικότητας του φεμινισμού προκαλεί πτώση της λίμπιντο των ανδρών, πράγμα που μειώνει τη συχνότητα της ενεργούς σεξουαλικής αναπαραγωγικής δραστηριότητας.
» Αλλά όχι μόνο αυτό. Οι εργαστηριακές αναλύσεις αποδεικνύουν ότι τα σπερματοζωάρια των ανδρών που εκτίθενται στη φεμινιστική δραστηριότητα είναι ασθενέστερα από εκείνα των ανδρών που δεν εκτίθενται. Αυτό που είναι γνωστό ως «ασθενοσπερμία» ή σύνδρομο των «οκνηρών σπερματοζωαρίων» εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στον ανδρικό πληθυσμό των κοινωνιών όπου ο φεμινισμός κατέχει πρωταγωνιστική θέση στις κοινωνικές σχέσεις. Σύμφωνα με την αξιόλογη προαναφερθείσα έκδοση, ο διδάκτωρ Everet Bacstrom, του «Rainn Wilson Institute» με έδρα στο Λονδίνο της Αγγλίας συνέκρινε τα αποτελέσματα της έρευνας με ένα δείγμα ευρωπαίων ανδρών μεσαίας τάξης WASP [λευκοί αγγλοσάξονες προτεστάντες] και είχε τα ίδια αποτελέσματα.
» Από την πλευρά τους, οι ακτιβίστριες ευρωπαίες φεμινίστριες Chloë Sevigny και Sarah Linden που ερωτήθηκαν από το περιοδικό δήλωσαν ότι όλα αυτά δεν είναι παρά ένας βρωμερός ελιγμός αυτού που ονομάζουν «πατριαρχικό επιστημονισμό».
» Στο μεταξύ, το διεθνές συμβουλευτικό κέντρο για κυβερνήσεις «Odenkirk Associated» δήλωσε μέσω των εκπροσώπων του James Gordon και Harvey Bullock ότι συστήνει στις κυβερνήσεις του πρώτου κόσμου, παραθέτω κατά λέξη, «να απαγορεύσουν τον ακτιβισμό και τη μαχητικότητα των φεμινιστικών ομάδων» ώστε να ανεβάσουν τον δείχτη γονιμότητας στις ανεπτυγμένες χώρες. Επίσης δήλωσαν ότι θα προτείνουν στις κυβερνήσεις των χωρών του Τρίτου Κόσμου, κυρίως στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική, να ενθαρρύνουν την ανάδειξη και τη συμμετοχή σε φεμινιστικές ομάδες, κυρίως στις περιθωριοποιημένες περιοχές, ώστε να μειωθεί ο δείχτης γεννητικότητας αυτών των πληθυσμών, αποτρέποντας με αυτόν τον τρόπο την εξάπλωση κοινωνικών ταραχών.
» Ερωτώμενοι σχετικά, οι σύμβουλοι της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, Stella Gibson και Gillian Anderson, αρνήθηκαν να βεβαιώσουν ή να διαψεύσουν ότι η προαναφερθείσα έρευνα μπορεί να αποτελέσει βάση της νέας διεθνούς πολιτικής της Ευρώπης για τον τρίτο κόσμο».
Αυτό λοιπόν που μόλις σας διάβασα είναι ένα παράδειγμα της νέας επιστημονικής δημοσιογραφίας. Αν και είναι εξολοκλήρου δικής μου συγγραφής, σας το δίνουμε ως δώρο για τις γιορτές του Δεκεμβρίου. Πάρτε το και κάντε ένα πείραμα: δημοσιεύστε το.
Μην απευθυνθείτε στον έντυπο τύπο. Εκτός από αυτούς που γράφουν και έναν όλο και μικρότερο αριθμό ατόμων, κανείς πλέον δεν διαβάζει εφημερίδες και περιοδικά για να ενημερωθεί. Ούτε ακόμη κι όσοι γράφουν σε αυτά τα μέσα δεν τα διαβάζουν. Συμβουλεύονται μόνο τις αναφορές που γίνονται για τα κείμενά τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης· κι ακόμη περισσότερο: τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι εκείνα που υπαγορεύουν το θέμα με το οποίο πρέπει να ασχοληθεί ο έντυπος τύπος. Πριν λίγους μήνες διάβασα έναν «διαμορφωτή της κοινής γνώμης» και «ειδικό αναλυτή» να ρωτάει τους «ακολούθους» του (followers) για το θέμα με το οποίο έπρεπε ν’ ασχοληθεί στη δημοσιογραφική του στήλη: «fav, για την υποψήφια του Εθνικού Ιθαγενιστικού Συμβουλίου (σοβαρά έτσι το έγραψε), «rt, για τη μεγάλη συντρόφισσα και ηγέτιδα, την αχτίδα στο δρόμο μας και φωτεινό οδηγό του μέλλοντος». Δεν χρειάζεται να σας πω ότι κέρδισαν τα rt.
Αν θέλετε να έχετε «επικοινωνιακό αντίκτυπο» καταφύγετε, ως κύρια πηγή μετάδοσης, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αναζητήστε ένα αστέρι των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, για παράδειγμα, έναν έφηβο τουΐτστάρ με εκατοντάδες χιλιάδες ακολούθους, κάποιον που να ασχολείται συνεχώς με το να δίνει στους φαν του υλικό που προωθεί την κριτική ανεκτικότητα, τη λογική συζήτηση και το βαθύ αναστοχασμό (πράγματα που, προφανώς, απαντώνται άφθονα σε αυτά τα μέσα προώθησης). Κάποιον όπως, για παράδειγμα, τον John M. Ackerman (253 χιλιάδες ακολούθους). Ναι, ξέρω ότι είπα έναν έφηβο, ενώ ο κύριος John Ackerman έχει αρκετά χιλιόμετρα στο κοντέρ του, αλλά μιλάω για διανοητική ηλικία, οπότε δείξτε κατανόηση.
Στη συνέχεια «ακολουθήστε τον» και φροντίστε να μη σας μπλοκάρει. Αυτό είναι πολύ απλό, δεν χρειάζεται να γράψετε κάτι μέτριας ευφυΐας. Φτάνει να γεμίσετε το χρονολόγιό του με rt για όλες τις μεγάλες και στιβαρές αλήθειες που πηγάζουν από το πληκτρολόγιο του προαναφερθέντος. Και ούτε αυτό είναι δύσκολο, γιατί μπορείτε να ρυθμίσετε το λογαριασμό σας ώστε να κάνει rt αυτόματα.
Ωραία, πλέον χρειάζεται μόνο να πείσετε αυτόν τον «διαμορφωτή» να κάνει μια μικρή αναφορά στη συγκεκριμένη μελέτη και οι εκατοντάδες χιλιάδες ακόλουθοί του, αυτόματα, θα κάνουν fav και rt.
Έτσι η «επιστημονική» μελέτη θα γίνει επιτυχία και βάση μελλοντικών αναλύσεων, συνεδρίων, συναντήσεων εργασίας και θα μπει στην ογκώδη βιβλιοθήκη των θεωριών συνωμοσίας.
Όχι, δεν πρέπει να ανησυχείτε μήπως κάποιος κάνει τον κόπο να αναλύσει κριτικά τη δήθεν επιστημονική είδηση και συνειδητοποιήσει τα εξής:
– Ο Φλεβάρης δεν έχει 30 μέρες.
– «River» είναι μια βρετανική αστυνομική σειρά στην οποία ο ρόλος του πρωταγωνιστή, John River, ερμηνεύεται από τον σουηδό Stellan John Skarsgård.
– Οι Stod Sverdert και Kurt Wallander είναι περσόνες της αστυνομικής σουηδικής σειράς «Wallander».
– Everet Bacstrom είναι το όνομα του πρωταγωνιστή της αστυνομικής σειράς «Bacstrom» και Rainn Wilson είναι το όνομα του ηθοποιού.
– Chloë Sevigny είναι το όνομα της ηθοποιού που πρωταγωνιστεί, στο ρόλο της Catherine Jensen, στη δανέζικη αστυνομική σειρά «Those who kill».
– Sarah Linden είναι το όνομα της πρωταγωνίστριας στη γιάνκικη αστυνομική σειρά «The killing» με την ηθοποιό Mireille Enos.
– Bob Odenkirk είναι το όνομα του βασικού ηθοποιού στη σειρά «Better Call Saul», που υποτίθεται ότι αφηγείται τα γεγονότα πριν το Breaking Bad.
– Οι James Gordon και Harvey Bullock είναι περσόνες της σειράς «Gotham».
– H Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα δεν υπάρχει πλέον, εξαφανίστηκε το 2009 για να δώσει τη θέση της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
– Και οι Stella Gibson και Gillian Anderson είναι αντίστοιχα η πρωταγωνιστική περσόνα και η ηθοποιός που παίζει αυτόν το ρόλο στη σειρά «The Fall».
Συγχωρέστε με αν η προφορά μου στα αγγλικά απέχει μακράν από το πρωτόκολλο των διεθνών επιστημονικών συνεδρίων και μοιάζει περισσότερο με μετανάστη της δεκαετίας του ’40, αλλά η αλληλεγγύη στους λατίνους μετανάστες που υποφέρουν τον εφιάλτη του Τραμπ έχει απρόβλεπτα και όχι πάντα προφανή μονοπάτια. Σε κάθε περίπτωση, όσοι και όσες διαβάζουν και δεν ακούν αυτές τις λέξεις, δεν θα χρειαστεί συνδυάσουν κάτι με τον τρόμο που ήδη υπάρχει στα βόρεια του ποταμού Μπράβο.
Φυσικά θα έφτανε στον καθένα σας να «γκούγκλαρε» τις κυριότερες αναφορές για να αντιληφθεί ότι η υποτιθέμενη «επιστημονική μελέτη» είναι μια απόλυτη απάτη.
-*-
Άραγε θα πρέπει να ανησυχεί η επιστήμη για τέτοιες απάτες που υποβαθμίζουν την επιστημονική ενασχόληση σε καρικατούρα μαζικής κατανάλωσης;
Πιστεύετε ότι η επιστήμη πρέπει μόνο να συγκρούεται με τη θρησκεία και τη θεωρία της δημιουργίας; Η θρησκεία είναι η θρησκεία, δεν επιδιώκει να είναι επιστημονική. Αντίθετα η ψευδοεπιστήμη είναι ομολογουμένως μεγαλύτερο πρόβλημα. Αν πιστεύετε ότι είστε στην εποχή του Διαφωτισμού και ευχαριστιέστε κοροϊδεύοντας θρησκευτικές πρακτικές και κερδίζοντας στις σφιγμομετρήσεις δημοτικότητας της καλωδιακής τηλεόρασης, όπου συγκρούονται άθεοι με πιστούς, δεν έχετε συνειδητοποιήσει το ρήγμα που έχουν οι επιστήμες κάτω από τα ίσαλα.
Οι ψευδοεπιστήμες όχι μόνο κερδίζουν όλο και περισσότερους οπαδούς, αλλά ήδη έχουν μετατραπεί σε μια αποδεκτή ερμηνεία της πραγματικότητας.
Αν δεν με πιστεύετε, κάντε μια θεραπεία βιοενεργειακής ισορροπίας και μια θεραπεία με κρυστάλλους. Ή γραφτείτε σε ένα σεμινάριο «Θεωρίας της Επιστήμης» στο τμήμα ανώτατων σπουδών κάποιου σεβαστού πανεπιστημίου και θα εντυπωσιαστείτε όταν θα πρέπει να πάρετε ένα μάθημα που ονομάζεται «επιστημονική φιλοσοφία» (το οξύμωρο που τους κυνηγά ακόμη και πριν τους μύθους του Προμηθέα, του Σίσυφου και του Θησέα).
Είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι σκοτεινοί καιροί που πλησιάζουν ήδη έχουν μεταφέρει τις επιστήμες από τον πάγκο του κατηγορουμένου στο κοινωνικό ικρίωμα.
Θα επιστρέψω άλλη φορά σ’ αυτό το ζήτημα εκτενέστερα.
Προς το παρόν ας το σημειώσουμε, γιατί όπως εσείς πρέπει να αντιμετωπίσετε την εισβολή αυτών των ψευδοεπιστημών, έτσι κι εμείς οι Ζαπατίστας έχουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό και μερικά άλλα πράγματα.
-*-
Στη συμμετοχή μας στη χτεσινή πρώτη ανοιχτή συνεδρία, έθεσα κάποια ερωτήματα που προετοίμασαν οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι που επιλέχτηκαν για να συμμετάσχουν στη συνάντηση.
Δεν είναι δικά μου ερωτήματα. Αν ήταν δικά μου θα είχαν άλλο ύφος. Θα ήταν ας πούμε: Ποια είναι η σχέση ανάμεσα στην κολοκυθόσουπα και τη γνωστική ανεπάρκεια; Ποια είναι τα διατροφικά χαρακτηριστικά του θαύματος της γεύσης που ονομάζεται παγωτό καρύδι; Οι ενέσεις είναι ψευδοεπιστημονική μέθοδος βασανιστηρίων; κ.λπ. κ.λπ.
Οπότε το μόνο που έκανα με τις ερωτήσεις των συντρόφων και των συντροφισσών ήταν να τις συγκεντρώσω. Αφαίρεσα μερικές ερωτήσεις που υπέθεσα ότι θα απαντηθούν στις ανακοινώσεις και για έναν ακόμη λόγο που αν έχουμε χρόνο θα σας εξηγήσω.
Αυτές οι 200 συντρόφισσες και σύντροφοι, 100 γυναίκες και 100 άντρες, επιλέχθηκαν για να παρακολουθήσουν και θα δώσουν αναφορές σε συλλογικότητες. Η παρουσία τους εδώ δεν υπακούει σε προσωπικό ενδιαφέρον ή συμφέρον. Αφότου επιστρέψουν, πρέπει να απαντήσουν στις συλλογικότητές τους για το περιεχόμενο αυτής της συνάντησης, για τα πράγματα που έμαθαν ή όχι, για αυτά που κατάλαβαν ή όχι. Δηλαδή είναι υποχρεωμένοι να κοινωνικοποιήσουν τη γνώση. Αυτός είναι ο λόγος που βλέπετε αυτές τις συντρόφισσες και τους συντρόφους να γράφουν και να γράφουν στα τετράδιά τους και να συζητούν μεταξύ τους, με μια ένταση που αμφιβάλλω αν θα συναντήσετε στους φοιτητές σας στα πανεπιστήμια.
Με αυτό θέλω να σας πω ότι, παρόλο που φαινομενικά έχετε απέναντί σας 200 άτομα με κουκούλες, στην πραγματικότητα τα λόγια σας θα φτάσουν σε δεκάδες χιλιάδες ιθαγενείς διαφορετικών ιθαγενικών γλωσσών.
Ναι, είναι λίγο τρομακτικό. Ίσως και πολύ.
Το ενδιαφέρον που έχουν οι ζαπατιστικές κοινότητες για τις επιστήμες είναι δικαιολογημένο και πραγματικό. Αλλά είναι σχετικά νέο, δεν ήταν πάντα έτσι. Σχετίζεται με έναν από τους μετασχηματισμούς που έχει βιώσει ο αγώνας μας στη διαδικασία για την οικοδόμηση της αυτονομίας μας, δηλαδή της ελευθερίας μας.
Αυτό θα σας το εξηγήσει αναλυτικότερα ο Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μοϊσές στην αυριανή συνεδρία. Προς το παρόν θα περιοριστώ σε μερικά στοιχεία:
Εμείς δεν θέτουμε ατομικούς προβληματισμούς. Ακόμη και ως μαθητές και μαθήτριες λειτουργούμε συλλογικά. Καθένας και καθεμιά κρατά σημειώσεις και μετά το μάθημα ή τη συζήτηση συναντιέται η ομάδα και συμπληρώνονται οι ερωτήσεις αφότου συγκεντρωθούν όλες. Οπότε αν κάποια ή κάποιος αφαιρέθηκε ή κατάλαβε κάτι άλλο, οι υπόλοιποι τον συμπληρώνουν ή της εξηγούν. Για παράδειγμα, στην χτεσινή εισήγηση, αυτήν του φυσικού που διαβάστηκε, υπάρχει ένα σημείο που υποδεικνύει πως κάποιος θα μπορούσε να πει ότι στο Μεξικό, σε σύγκριση με τις ανεπτυγμένες χώρες, δεν υπάρχει πρόοδος στις επιστήμες γιατί είμαστε ινδιάνοι. Ένας σύντροφος Ζαπατίστα ενοχλήθηκε αρκετά γιατί θεώρησε ότι ο φυσικός μάς έκανε κριτική ως ιθαγενείς που είμαστε και μας έριχνε το φταίξιμο για την ανύπαρκτη επιστημονική εξέλιξη στη χώρα μας. Στη συλλογική ανακεφαλαίωση του εξήγησαν ότι ο φυσικός δεν έλεγε αυτό, αλλά ότι ασκούσε κριτική σε όσους λένε τέτοια πράγματα.
Με τις ερωτήσεις συμβαίνει το ίδιο. Πρώτα συζητάνε τις απορίες αναμεταξύ τους. Έτσι διευκρινίζονται αρκετές απ’ αυτές που δημιουργήθηκαν επειδή δεν άκουσαν καλά ή επειδή δεν σημείωσαν καλά ή δεν κατάλαβαν αυτό που ειπώθηκε. Ένα άλλο μέρος των ερωτήσεων τις απαντάνε με τον ίδιο τρόπο. Και έτσι, πλέον, απομένουν οι ερωτήσεις που είναι όντως συλλογικές αμφιβολίες.
Ξέρω ότι μπορεί να σας φανεί ενοχλητική και αργή ως διαδικασία και ότι κάποιοι, κάποιες, μπορεί να απογοητευτείτε νομίζοντας ότι δεν συμμετέχουμε ή ότι δεν καταφέρατε να ελκύσετε την προσοχή μας. Κάνετε λάθος: αφότου βρεθούν οι συλλογικότητες κάθε ζώνης θα γράψουν τις ερωτήσεις που προέκυψαν και θα τις λάβετε με τον ίδιο τρόπο που ήρθε και η πρόσκλησή σας για αυτή τη συνάντηση. Τουλάχιστον όσο έχουμε ακόμα κάποιο μέσο ή τρόπο για να είμαστε σε επικοινωνία.
Φυσικά, όλα αυτά βασίζονται στην πεποίθησή μας ότι αυτή η συνάντηση είναι η πρώτη από πολλές και ότι όλες και όλοι εσείς θα κρατήσετε επαφή με τις μαθήτριες και τους μαθητές σας και, μέσω αυτών, με δεκάδες χιλιάδες Ζαπατίστας.
Επομένως, ας έχετε υπομονή. Αυτή τουλάχιστον που έχετε όταν διεξάγετε τις έρευνες και τα πειράματά σας ή εκείνη που σας λείπει όταν ανυπομονείτε να σας εγκρίνουν τη χρηματοδότηση των πρότζεκτ σας.
Και μετά από αυτό, επιτρέψτε μου να σας προτείνω την κατεξοχήν ζαπατιστική μεθοδολογία: το να απαντάτε μια ερώτηση με ερώτηση.
Έτσι, θα μπορούσατε να αρχίζετε τις απαντήσεις μας με μια βασική ερώτηση: γιατί κάνετε αυτήν την ερώτηση;
Εξηγούμαι. Λόγου του ζαπατιστικού τρόπου συμπεριφοράς η δράση μας στις κοινότητες δεν επιδιώκει την ηγεμονία ούτε την ομογενοποίηση. Αυτό σημαίνει ότι δεν συναναστρεφόμαστε μόνο με Ζαπατίστας ούτε επιδιώκουμε να γίνουν όλοι Ζαπατίστας. Παρόλο που τα παραπατήματα και τα λάθη είναι μόνο δικά μας, τις επιτυχίες και τα βήματα προόδου τα μοιραζόμαστε κα με όσους δεν είναι Ζαπατίστας, ακόμη και με όσους είναι αντιζαπατίστας. Για να αντιληφθείτε τους λόγους, είναι απαραίτητο να μελετήσετε την ιστορία μας, πράγμα που ξεπερνά κατά πολύ τους στόχους αυτής της συνάντησης.
Για την ώρα αρκεί να πούμε ότι οι λειτουργοί υγείας, για παράδειγμα, παρέχουν τις υπηρεσίες τους και σε κομματικούς. Έτσι ένας λειτουργός υγείας που κάνει εμβόλια μπορεί καμιά φορά να πετύχει και κομματικούς που αρνούνται γιατί λένε ότι τα εμβόλια δεν είναι φυσικά, είναι δηλητηριώδη, προκαλούν αρρώστιες, προκαλούν κακό στο σώμα και άλλα τέτοια που, σαν ερμηνείες, οφείλονται σε κάθε περίπτωση στην απάτη που είναι το κρατικό σύστημα υγείας. Πράγματι, οι μεγαλύτεροι και καλύτεροι προωθητές της κακής υγείας στις κομματικές κοινότητες είναι οι κυβερνητικές αρχές.
Έτσι, απέναντι στα λεγόμενα των κομματικών, η λειτουργός προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει και να πείσει ότι είναι καλό το εμβόλιο. Είναι λοιπόν λογικό που μία από τις ερωτήσεις που σας διάβασα χτες ήταν: Επιστημονικά είναι απαραίτητο να εμβολιαζόμαστε και γιατί, ή υπάρχουν μέσα ή/και τρόποι που να υποκαθιστούν τα εμβόλια με άλλα πράγματα; Για παράδειγμα για τον κοκίτη, την ιλαρά, την ευλογιά, τον τέτανο, κλπ. Με αυτήν την ερώτηση σάς ζητούν περισσότερα επιχειρήματα.
Το ίδιο ισχύει και για τους λειτουργούς εκπαίδευσης, τις εκφωνήτριες στα κοινοτικά ραδιόφωνα, τις κοινοτικές αρχές και τα συλλογικά συντονιστικά.
Άλλο παράδειγμα: όταν σε μια κοινότητα κάποιο άτομο έχει σπασμούς ή αρρωσταίνει και παρουσιάζει περίεργα συμπτώματα, οι κομματικοί αρχίζουν να λένε ότι κάποιος του έκανε μάγια. Καθώς οι κατηγορίες για μαγεία συνήθως καταλήγουν σε λιντσαρίσματα, οι Ζαπατίστας προσπαθούν να πείσουν τους κομματικούς ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, ότι οι σπασμοί έχουν επιστημονική και όχι μαγική εξήγηση, κι ότι αυτό που προκαλεί αυτές τις κρίσεις δεν είναι μαγεία αλλά επιληψία. Γι’ αυτό σας ρωτούν για το μεταφυσικό, τις απόκρυφες επιστήμες, την τηλεπάθεια, κλπ. Δεν υπάρχουν στατιστικές γι’ αυτό, αλλά σίγουρα κάποιοι κομματικοί οφείλουν στον νεοζαπατισμό το ότι δεν έχουν λιντσαριστεί για μαγεία, μάτιασμα ή άλλα παρόμοια.
Υπάρχουν επίσης οι ερωτήσεις για ζητήματα για τα οποία έχουν δεχθεί, ως απάντηση, αντικρουόμενες απόψεις. Για παράδειγμα, τα μεταλλαγμένα. Είναι κάποιοι που λένε ότι είναι βλαβερά κι άλλοι που λένε πως δεν είναι, και δίνουν διαφορετικές εξηγήσεις. Επομένως οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι ζητούν επιστημονικές αποδείξεις για τη μία ή την άλλη θέση κι όχι συνθηματολογίες.
Χτες η βιολόγος μάς έλεγε για μια σφυγμομέτρηση που έχει κάνει, αν θυμάμαι καλά, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μας είπε ότι κάποιος απάντησε πως θα συμμετείχε αν συμπεριλάμβανε στις επιλογές κάτι σαν «η επιστήμη είναι κάτι κακό».
Εντάξει, στις ζαπατιστικές κοινότητες έρχεται κάθε τύπος ανθρώπου. Η πλειονότητα για να μας πουν τι πρέπει να κάνουμε και τι όχι. Έρχεται για παράδειγμα κόσμος που μας λέει ότι είναι ωραίο να μένει κανείς σε σπίτια με πάτωμα από πατημένο χώμα και πλίνθινους τοίχους· κι ότι είναι ωραία να περπατά κανείς ξυπόλητος· κι ότι όλα αυτά μάς ωφελούν γιατί μας φέρνουν σε άμεση επαφή με τη μάνα φύση και λαμβάνουμε μ’ αυτούς τους τρόπους άμεσα τις ευεργετικές ενέργειες της συμπαντικής αρμονίας. Μη γελάτε νομίζοντας ότι γελοιοποιώ τα πράγματα: μεταγράφω επακριβώς μια αποτίμηση ενός παλιού μαθητή του Μικρού Ζαπατιστικού Σχολείου.
«Η νεωτερικότητα είναι κακή», λένε, και βάζουν σ’ αυτήν τα παπούτσια, το πάτωμα, τους τοίχους από κάποιο κατασκευαστικό υλικό, μαζί και την επιστήμη.
Ομολογουμένως η επιστήμη δεν έχει πολλά που να την υποστηρίζουν. Από τα χέρια της έρχονται τα ανοιχτά μεταλλεία, τα μηχανήματα που χτίζουν ξενοδοχεία και πολυκατοικίες, οι καλλιέργειες που επιβάλλονται με δωράκια και τα κυβερνητικά προγράμματα «προόδου».
Λέγεται ότι η θρησκεία έφτασε στις ιθαγενικές κοινότητες με το σπαθί, και είναι αλήθεια. Αλλά ξεχνάμε ότι οι ψευδοεπιστήμες και οι αντιεπιστήμες έρχονται από χέρια με θετική δόνηση, η επιστροφή στο φυσικό έρχεται ως νέα θρησκεία, ο εσωτερισμός ως «προγονική σοφία» και τα αποστάγματα φαρμακευτικών φυτών ως νέα ιατρική.
Εγώ καταλαβαίνω ότι αυτά τα πράγματα λειτουργούν στα μέρη των χίπστερς του Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας και τα διάφορα Κογιοακάν [περιοχή στην Πόλη του Μεξικού] της καρδιάς τους, κι ακούγονται καλά για να δώσουν ένα άρωμα (δώσε πράμα στην ομάδα), πίνοντας smartdrinks και καταναλώνοντας ελαφρά ναρκωτικά. ΟΚ, καθένας δραπετεύει απ’ την πραγματικότητα ανάλογα με το μπάτζετ του. Δεν είμαστε δικαστές.
Αλλά καταλάβετε ότι η πρόκληση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως Ζαπατίστας που είμαστε χρειάζεται εργαλεία που, λυπάμαι αν στεναχωρώ κάποιους και κάποιες, μπορούν να μας παρέχουν ΜΟΝΟ οι «επιστημονικές επιστήμες», όπως ονομάζει ο Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μοϊσές τις επιστήμες «που είναι όντως επιστήμες», σε αντίθεση με εκείνες που δεν είναι.
-*-
Χτες επίσης μας μίλησαν για ένα πείραμα, κάτι σαν «επιστήμη και φύλο». Νομίζω πως ήταν έτσι: ένας άντρας και μια γυναίκα έμπαιναν στη διαδικασία να ανταγωνιστούν για μια ακαδημαϊκή θέση έχοντας πάνω κάτω ίδιο βιογραφικό· στην αξιολογική επιτροπή είχαν ίση εκπροσώπηση άνδρες και γυναίκες· διάλεξαν τον άνδρα. Έπειτα ερωτήθηκαν γιατί τον επέλεξαν και απάντησαν ότι η γυναίκα ήταν υποτακτική, συμβιβαστική και αδύναμη.
Φυσικά η χημικο-βιολογική μου σύνθεση περιλαμβάνει την πλήρη εργογραφία του Χοσέ Αλφρέντο Χιμένες και του Πέδρο Ινφάντε, οπότε χάρηκα για την επιλογή. Αλλά έπειτα καθίσαμε με τον ΣουπΜόι και σκεφτήκαμε και κάναμε λογαριασμούς.
Ρωτήσαμε την αντάρτισσα Έρικα (που είναι εδώ παρούσα) τι σκεφτόταν σε σχέση μ’ αυτό. Εκείνη, με τη σειρά της, με ρώτησε τι σήμαινε «υποτακτική», της είπα «υπάκουη». Έπειτα τι σήμαινε «συμβιβαστική», της απάντησα «δεν τσακώνεται, δεν θέλει να επιβληθεί, δεν ψάχνει τη συναίνεση». Για το «αδύναμη» είπε ότι καταλάβαινε. Έμεινε σκεφτική για λίγο και μας απάντησε: «θαρρώ πως δεν ξέρω αυτά τα πράγματα».
Οπότε, συγχωρέστε με αν ζούμε σε άλλο κόσμο, αλλά δεν γνωρίζουμε καμιά συντρόφισσα που να είναι υποτακτική, συμβιβαστική και αδύναμη. Ίσως γιατί αν ήταν, δεν θα ήταν Ζαπατίστας.
Ωστόσο, πιστεύω ότι στις δικές μας περιοχές ένα τέτοιο πείραμα ίσως είχε το ίδιο αποτέλεσμα, αλλά με τους ενάντιους λόγους υπέρ του. Δηλαδή, θα επέλεγαν τον άνδρα ακριβώς επειδή η γυναίκα δεν είναι υποτακτική, ούτε συμβιβαστική, και πόσο μάλλον αδύναμη.
Και σας το αναφέρω αυτό για λόγους που θα εξηγήσω ευθύς αμέσως:
Το ανέκδοτο μού το διηγήθηκε το Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μοϊσές και σας το διηγούμαι αφότου τον ρώτησα για να επιβεβαιώσω τις λεπτομέρειες.
Πρέπει να συνέβη –δεν είναι απολύτως βέβαιο-, σε ένα καρακόλ, σε μια συνάντηση για το σεμινάριο ενάντια στη Λερναία Ύδρα του καπιταλισμού που δόθηκε σε απεσταλμένους και απεσταλμένες των κοινοτήτων.
Το ζήτημα είναι ότι μια νεαρή συντρόφισσα συνάντησε τον ΣουπΜόι και του είπε κάτι σαν «Σύντροφε υποδιοικητή, έχω μια απορία μήπως μπορέσεις να μου τη λύσεις» (η συνεχής εναλλαγή μεταξύ θηλυκού και αρσενικού στην ίδια αφήγηση δεν πρέπει να σας ξενίζει, καθώς ήδη αποτελεί τον «τρόπο» που μιλιούνται τα καστεγιάνικα σε πολλές από τις κοινότητες).
Ο ΣουπΜόι απάντησε κάτι σαν «ναι, συντρόφισσα, πες μου κι αν ξέρω σου απαντώ· κι αν όχι, θα δούμε πώς θα το κάνουμε».
Φαινόταν ότι η ερώτηση γυρόφερνε μέρες και νύχτες τη συντρόφισσα, οπότε την πέταξε χωρίς κομπιάσματα:
«Γιατί αυτό το λουλούδι έχει αυτό το χρώμα, γιατί έχει αυτή τη μορφή, γιατί έχει αυτή τη μυρωδιά;»
Δεν έμεινε εκεί. Αισθανόταν ότι ήδη είχε ξεπεράσει τον αρχικό σκόπελο (να εκφράσει την ερώτηση), κι έτσι συνέχισε:
«Και δεν θέλω να μου απαντήσετε ότι η μάνα γη με τη σοφία της έφτιαξε έτσι το λουλούδι, ή ότι Θεός, ή ό,τι άλλο. Θέλω να ξέρω ποια είναι η επιστημονική απάντηση».
Ο ΣουπΜόι μπορούσε να της είχε απαντήσει αυτό που θα απαντούσε κάθε στρατευμένος στην αριστερά ή τη δεξιά: ν’ αφήσει η συντρόφισσα τις ανοησίες και να πάει στο πόστο της, ή στη δουλειά που της αναλογούσε, ή να μελετήσει τις εφτά αρχές, ή να μάθει καλά την εξήγηση για τη Λερναία Ύδρα του καπιταλισμού· ή ίσως να την έστελνε στο Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης ή στους Αυτόνομους Δήμους ή στο συμβούλιο εκπαίδευσης ή υγείας.
Θα μπορούσε να το είχε κάνει αλλά δεν το έκανε. Ο ΣουπΜόι μου διηγήθηκε, φυσικά, τι της απάντησε. Αλλά εγώ έμεινα να σκέφτομαι την πληθώρα επιλογών που, σε διαφορετικά ημερολόγια και γεωγραφίες, θα μπορούσαν να εμπνεύσουν διαφορετικές απαντήσεις.
Και με όλα αυτά, σε εμένα, τον μη αναγνωρισμένο και αναχρονιστικό αλχημιστή, μου φαίνεται ότι η συντρόφισσα Ζαπατίστα δεν περίμενε να της απαντήσει ο ΣουπΜόι γιατί το προαναφερθέν λουλούδι ήταν το λουλούδι που ήταν, αλλά περίμενε να συλλάβει, θα λέγαμε, την πολυπλοκότητα που φώλιαζε σε αυτό το λουλούδι.
Και μόνο η ερώτηση και το ποια την έκανε ήδη θα αρκούσε για να δώσει ένα ολοκληρωμένο σεμινάριο της ιστορίας του Ζαπατισμού. Δεν θα σας απασχολήσω με μια ιστορία που σίγουρα δεν σας ενδιαφέρει. Εσείς τώρα, όπως εγώ τότε, σίγουρα ενδιαφέρεστε περισσότερο για τι ήταν αυτό που απάντησε ο ΣουπΜόι στη συντρόφισσα.
Ο ΣουπΜόι μου διηγήθηκε, με τον κοφτό και διδακτικό τόνο που συνηθίζει, ότι αντιλήφθηκε πως πίσω από την ερώτηση δεν υπήρχε μόνο μια ερώτηση αλλά μια ερώτηση ακόμα μεγαλύτερη.
Μια ερώτηση που έχει να κάνει με όλα αυτά που τότε και τώρα σχετίζονται με τις αλλαγές που έχουν γίνει στις ζαπατιστικές κοινότητες.
Η νεαρή συντρόφισσα, αντίθετα με τη μητέρα και τη γιαγιά της όταν ήταν στην ηλικία της, έχει ήδη αρνηθεί δυο προτάσεις γάμου («σιγά μη σκέφτομαι για σύζυγο», ήταν η απάντηση που πήραν και οι δύο επίδοξοι, αφότου προηγουμένως είχαν αδειάσει μισό μπουκαλάκι κολόνια και είχαν χτενιστεί με ποσότητα ζελέ που μπορούσε να κρατήσει αιώνες)· μιλάει με άνεση δυο γλώσσες, τη μητρική της και τα καστεγιάνικα· ξέρει να γράφει και να διαβάζει με τρόπο που θα ήθελαν πολλοί φοιτητές κάποιων εθνικών πανεπιστημίων· έχει αποφοιτήσει από το αυτόνομο δημοτικό και γυμνάσιο· δραστηριοποιείται ως λειτουργός υγείας και δουλεύει στο Tercio Compa [ζαπατιστικό μέσο ενημέρωσης]· χειρίζεται χωρίς δυσκολία ηλεκτρονικό υπολογιστή σε τρία λειτουργικά συστήματα (iOS, Windows και Linux) κι επιπλέον χειρίζεται κάμερα και προγράμματα επεξεργασίας βίντεο· σερφάρει με άνεση στο ίντερνετ, φυσικά όταν οι ατμοσφαιρικές συνθήκες επιτρέπουν στη δορυφορική σύνδεση του Συμβουλίου Καλής Διακυβέρνησης να περάσει το όριο upload και download των 0,05 kilobites/δευτερόλεπτο και εάν δεν έχουν εξαντλήσει οι κοινότητες το προκαθορισμένο όριο για να κάνουν τις καταγγελίες τους.
Με αυτό το ιστορικό ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα έμενε ευχαριστημένη με την απάντηση ότι «η μάνα γη με την άπειρη σοφία της έχει κάνει αυτό το λουλούδι όπως είναι, γιατί τα πάντα βρίσκονται σε αρμονία με τη συμπαντική δύναμη που προέρχεται από τη φύση» (σε αυτό το σημείο μπορείτε όλοι να κλείσετε να μάτια, να πιαστείτε από τα χέρια και να επαναλάβετε μαζί μου «ομμμ, ομμμμμ»).
Και θα ήταν λογικό να σκεφτούμε πως όταν η μητέρα της, ως απάντηση στην ερώτηση, την είχε στείλει για νερό και καυσόξυλα, η νεαρή συντρόφισσα θα πήγε αδιαμαρτύρητα, αλλά ότι θα αναμασούσε την ερώτηση στο δρόμο των τεσσάρων χιλιομέτρων για να φέρει καυσόξυλα ή δύο χιλιομέτρων για να φέρει νερό.
Κι αν φυσικά σας πω τώρα ότι τη συντρόφισσα τη λένε «Καμέλια» ή «Ντάλια» ή «Γιασεμή» ή «Βιολέτα» ή «Μαργαρίτα» θα σκεφτείτε ότι παραμαζεύτηκαν οι ανόητες συμπτώσεις που τίποτα καινούριο δεν λένε, επομένως, όχι, δεν έχει κανένα απ’ αυτά τα ονόματα. Και να ξέρετε πως δεν θα σας πω την αλήθεια ότι τη συντρόφισσα τη λένε Ροζίτα [Τριανταφυλλίτσα], τη μαμά της τη λένε Ρόζα και τη γιαγιά της Ροζαλία. Φανταστείτε τον τρόμο αν η συντρόφισσα αποκτήσει κόρη, σίγουρα θα την πούνε «Ροζιτία».
Τέλος πάντων, το θέμα είναι πως όταν μερικές μέρες αφότου ο ΣουπΜόι μου είπε ότι έπρεπε να σκεφτούμε πώς θα έρθουμε σ’ επαφή με τους επιστήμονες, έκανα την ίδια γκριμάτσα που κάνατε κι εσείς όταν είδατε το όνομα αυτής της ανακοίνωσης. Φυσικά ο ΣουπΜόι δεν πτοήθηκε οπότε με υποχρέωσε να τον ρωτήσω: «και γιατί αυτό, για ποιο λόγο;»
Ο ΣουπΜόι άναψε ένα τσιγάρο και μου απάντησε λακωνικά: «Το λουλούδι φταίει για όλα».
Φυσικά κι εγώ από τη μεριά μου άναψα την πίπα κι έμεινα σιωπηλός αλλά με μια γκριμάτσα «ναι καλά!». Μπα, ούτε καν! Είχα μια γκριμάτσα ενός «What?!» Μπα, ούτε αυτό. Τέλος πάντων μια γκριμάτσα την είχα γιατί δεν φορούσα κουκούλα κι ο ΣουπΜόι γέλασε και μου εξήγησε αυτά που είπα παραπάνω.
Το περιεχόμενο, θα λέγαμε, της ερώτησης και της απάντησης θα σας το πει ο ΣουπΜόι αύριο.
Επομένως αν όταν επιστρέψετε στους κόσμους σας, επιστημόνισσες και επιστήμονες, κάποιος σας ρωτήσει γιατί έγινε αυτή η συνάντηση ή γιατί ήρθατε ή τι αφορούσε ή πώς πήγε, μπορείτε ν’ αρχίσετε την μακριά ή σύντομη απάντησή σας έτσι:
«Το λουλούδι φταίει για όλα»
Ευχαριστώ πολύ
Από το CIDECI-Πανεπιστήμιο της Γης, Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας, Τσιάπας, Μεξικό, Λατινική Αμερική, πλανήτης Γη, Ηλιακό Σύστημα, κλπ.
ΣουπΓκαλεάνο
27 Δεκέμβρη 2016
Από το Τετράδιο Σημειώσεων του Γατόσκυλου
Ζαπατιστική Άμυνα, η τέχνη και η επιστήμη[i]
Δεν κατέστη δυνατό να ξεκαθαριστεί πέρα ως πέρα η αιτία. Κάποιοι λένε ότι επρόκειτο για στοίχημα. Άλλοι ότι ο Πεδρίτο το παράκανε. Κάποιοι άλλοι σημειώνουν ότι ήταν μόνο εξάσκηση. Οι λιγότεροι μιλούν για ένα ματς ποδοσφαίρου με τα όλα του, το οποίο κρίθηκε τα τελευταία δευτερόλεπτα όταν ο διαιτητής, ο ΣουπΜόι, έδωσε τη μεγαλύτερη ποινή.
Το ζήτημα, ή το πράγμα, είναι ότι το κορίτσι με το όνομα Ζαπατιστική Άμυνα βρίσκεται κάποια μέτρα από τη γραμμή του πέναλτι όπου περιμένει μια ξεφούσκωτη μπάλα.
Στο τέρμα ο Πεδρίτο ισορροπεί τα μπράτσα του όπως ο τερματοφύλακας αυτού που ήταν η ποδοσφαιρική ομάδα αυτού που ήταν κάποτε οι Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες: ο Lev Yashin, η «μαύρη αράχνη». Ο Πεδρίτο γελάει σαρκαστικά πιστεύοντας ότι μπορεί να προβλέψει προς τα πού θα στείλει τη μπάλα το κορίτσι: «Η Ζαπατιστική Άμυνα είναι απολύτως προβλέψιμη. Καθώς μόλις γύρισε από την κουβέντα με τις απεσταλμένες, σίγουρα θα κλωτσήσει προς τα κάτω και αριστερά».
Από την πλευρά του το κορίτσι, που έχει ύψος μόλις ένα μέτρο από το έδαφος, κοιτάει προς τη μια πλευρά του γηπέδου (στην πραγματικότητα είναι ένα βοσκοτόπι στο οποίο εισβάλλουν με αυθάδεια αγελάδες με ταύρους κι ένα μονόφθαλμο άλογο).
Σε αυτή την πλευρά μπορεί να δει κανείς: ένα περίεργο ον, μισό σκύλος και μισό γάτα, που κουνά χαρούμενα την ουρά του· και δυο άτομα που, αν δεν ήταν σε ζαπατιστικό έδαφος, θα μπορούσαμε τα πούμε ότι χαλούν εντελώς τον τόνο του τοπίου. Ο ένας, μετρίου αναστήματος, με γκρι και κοντά μαλλιά και φορώντας ένα είδος καπαρντίνας. Ο άλλος λεπτός, ψηλός και αδέξιος, με ένα κομψό πανωφόρι κι ένα γελοίο καπέλο στο κεφάλι.
Το κορίτσι προχωρά προς την παράξενη ομάδα. Το μονόφθαλμο άλογο πλησιάζει επίσης. Όταν είναι πια όλοι μαζί, ο λεπτός άντρας ζωγραφίζει περίεργα σχήματα στο έδαφος, ενώ το κορίτσι κοιτάζει προσηλωμένα και κάθε τόσο κουνά το κεφάλι.
Το κορίτσι με το όνομα Ζαπατιστική Άμυνα επιστρέφει στη μεγάλη περιοχή και παίρνει θέση. Ξεκινά να προχωρά γρήγορα προς τη μπάλα, αλλά το προσπερνά χωρίς να το αγγίξει και σταματά λίγα εκατοστά στα δεξιά του τέρματος που υπερασπίζεται ο Πεδρίτο, ο οποίος κοιτά το κορίτσι όλο ζήλια. Η Ζαπατιστική Άμυνα σταματά και σκύβοντας αρχίζει να σκάβει λίγο το έδαφος έτσι ώστε να ξεριζώσει ένα λουλούδι. Το κορίτσι παίρνει με προσοχή στα χεράκια του το λουλούδι, το ξαναφυτεύει μακριά από το τέρμα και επιστρέφει στο γήπεδο.
Το κοινό ανυπομονεί, διαισθανόμενο ότι γίνεται μάρτυρας κάποιου από εκείνα τα ανεπανάληπτα γεγονότα στην ιστορία του παγκόσμιου κόσμου.
Ο Πεδρίτο, από τη μεριά του, είναι απόλυτα σίγουρος. Ακόμη κι αν είχε κάποια αμφιβολία, η Ζαπατιστική Άμυνα είχε διαπράξει ένα βαρύ λάθος: ξεριζώνοντας το λουλούδι, το κορίτσι αποκάλυψε την κατεύθυνση του σουτ: κάτω και αριστερά από τον Πεδρίτο. Φυσικά, λέει ο Πεδρίτο, τα κορίτσια φροντίζουν τα λουλούδια, κι έτσι η Ζαπατιστική Άμυνα δεν ήθελε να χτυπήσει το λουλούδι με τη μπάλα.
Και σαν το σασπένς να μην ήταν αρκετό, το κορίτσι δεν πήρε θέση μακριά από τη μπάλα και μπροστά στο τέρμα, αλλά ακριβώς δίπλα από την μπάλα και γυρίζοντας την πλάτη στον Πεδρίτο που ήδη γελούσε σκεπτόμενος το δούλεμα που θα έκανε στη Ζαπατιστική Άμυνα για το αποτυχημένο πέναλτι.
Η Ζαπατιστική Άμυνα γυρίζει το κεφάλι προς το μέρος που βρίσκεται εκείνο το αλλόκοτο ον που ονομάζεται Γατόσκυλος ο οποίος αρχίζει να χοροπηδάει γυρίζοντας γύρω από τον εαυτό του σαν ένας χορευτής πίθηκος. Το κορίτσι χαμογελά και αρχίζει την κίνηση που θα προκαλέσει συζητήσεις για τις επόμενες δεκαετίες:
Κάποιες συμμετέχουσες στο φεστιβάλ CompArte λένε ότι άρχισε με την πρώτη στάση του μπαλέτου, σήκωσε και κατέβασε το δεξί της πόδι κι άρχισε να γυρνά γύρω από τον εαυτό της στη φιγούρα που ονομάζεται «pirouette en dehors» με εναλλασσόμενα «relevés» και «passés». «Ήταν άψογη», πρόσθεσαν.
Ο μακαρίτης ΣουπΜάρκος είπε ότι αυτό που είχε εκτελέσει η Ζαπατιστική Άμυνα δεν ήταν άλλο από μια Ushiro Mawashi Geri Ashi Mawatte, κίνηση των πολεμικών τεχνών που επιτυγχάνει να βάλει σε πλάτη το αντικείμενο, κάνοντας μια στροφή 360 μοιρών και τελειώνοντας με μια κλωτσιά με το πέλμα.
Οι αντάρτισσες που βρίσκονταν στον πυρήνα «Ως Γυναίκες που είμαστε» είπαν από τη μεριά τους ότι το λουλούδι που μάζεψε τη Ζαπατιστική Άμυνα ήταν του γνωστού είδους «Chenek της Καραϊβικής» των οποίων τα άνθη μοιάζουν με κοτοπουλάκια ή πουλάκια, απ’ αυτά με τα οποία παίζουν τα κορίτσια στις ιθαγενικές κοινότητες της Ζούγκλας Λακαντόνα. Το «Chenek της Καραϊβικής» ανθίζει σε τέρματα και λιβάδια και αποτελεί ένδειξη ότι η γη είναι έτοιμη για σπορά καλαμποκιού και φασολιών.
Ο ΣουπΓκαλεάνο που πάντα έρχεται απρόσκλητος σ’ αυτά τα κείμενα λέει ότι ήταν σαφές πως ο Πεδρίτο θα μπερδευόταν από το προφανές· ότι όπως ήταν αναμενόμενο η Ζαπατιστική Άμυνα θα κατεύθυνε το σουτ κάτω και αριστερά, αλλά ο Πεδρίτο σκέφτηκε ότι θα ήταν το δικό ΤΟΥ κάτω και αριστερά· ωστόσο η μπαλιά πήγε όντως κάτω και αριστερά αλλά από την πλευρά του κοριτσιού.
Ο Δόκτωρ Γουάτσον είπε ότι αυτό που έκανε η Ζαπατιστική Άμυνα ήταν μια μικρή μίμηση του τελετουργικού χορού Σεμά των σούφηδων δερβίσηδων, ακριβώς όπως την είχε δει κατά την παραμονή του στην Τουρκία. Στο χορό αυτόν οι χορευτές γυρνούν γύρω από τους εαυτούς τους και μετακινούνται μιμούμενοι την κίνηση των πλανητών στο σύμπαν.
Ο ντεντέκτιβ-σύμβουλος Σέρλοκ Χολμς εξηγεί ότι δεν συνέβη ούτε το ένα ούτε το άλλο, και ότι αυτό που έκανε το κορίτσι ήταν η εφαρμογή της επιστημονικής εξήγησης που της δόθηκε για τη ροπή αδράνειας ενός σώματος και η εφαρμογή της κεντρόφυγης δύναμης στη σφαίρα. «Στοιχειώδες, αγαπητέ μου Γουάτσον, στοιχειώδες», είπε ο ντεντέκτιβ που είχε βρεθεί στα βουνά του Νοτιοανατολικού Μεξικού, «ήταν σαφές ότι, δεδομένου του βάρους και του ύψους της, η Ζαπατιστική Άμυνα όφειλε να αυξήσει στο μάξιμουμ τη δύναμη με την οποία θα ερχόταν σε επαφή με τη σφαίρα, με τρόπο τέτοιο ώστε να δώσει στη μπάλα την απαραίτητη ταχύτητα και επιτάχυνση για να διασχίσει τα 11 μέτρα. Φυσικά οι πιθανότητες επιτυχίας του σουτ ήταν 50-50. Δηλαδή, ο τερματοφύλακας θα μπορούσε να κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση ή να κινηθεί προς την πλευρά της μπάλας πιάνοντάς τη χωρίς δυσκολία».
«Και το λουλούδι;», ρώτησε ο Δόκτωρ Γουάτσον. «Α!», απάντησε ο Σέρλοκ, «αυτό, αγαπητέ μου Γουάτσον, είναι συμβολή του κοριτσιού και δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Επιπλέον, με εξέπληξε τόσο όσο και όπως φαίνεται εξέπληξε και το αγόρι που φυλούσε το τέρμα. Με αυτό που έκανε αύξησε τις πιθανότητες να κινηθεί ο τερματοφύλακας προς την κατεύθυνση που βρισκόταν το λουλούδι. Ήταν κάτι που, φυσικά, δεν είχε καμία σχέση με την επιστήμη ούτε με την τέχνη. Αν μου επιτρέπετε, Δόκτωρ Γουάτσον, ήταν σαν να πέτυχε να συνδυάσει και τα δύο. Πολύ ενδιαφέρον, αγαπητέ Γουάτσον, πολύ ενδιαφέρον».
Μετά τους πανηγυρισμούς, οι Tercio Compas πήραν συνέντευξη από τον Πεδρίτο. Ερωτώμενος σχετικά με την αιτία του γκολ, ο Πεδρίτο απάντησε λακωνικά:
«Το λουλούδι φταίει για όλα».
Βεβαιώνω,
Γουαου-μιάου
[i] Πρόκειται για το τρίτο μέρος μιας ιστορίας απ’ το σημειωματάριο του Γατόσκυλου που άρχισε τον Οκτώβρη του 2016 στο κείμενο «Ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις» κι έπειτα σε ανακοινωθέν που αφορούσε την οργάνωση του 5ου Ιθαγενικού Κογκρέσου και της Συνάντησης με τις Επιστήμες. Από το δεύτερο κείμενο ξέρουμε ότι τα δυο παράξενα άτομα στα οποία αναφέρεται στη συνέχεια είναι ο Σέρλοκ Χολμς και ο Τζων Γουάτσον.
No hay comentarios todavía.
RSS para comentarios de este artículo.
Denuncias
Actividades
Caminando
En el Mundo
Red nacional contra la represión y por la solidaridad