Πόλεμος και αντίσταση, μέρος 44
Κοινή ανακοίνωση Εθνικού Ιθαγενικού Κογκρέσου και EZLN
Στους λαούς του κόσμου,
Στα εναλλακτικά, ελεύθερα αυτόνομα μέσα ενημέρωσης ή όπως αλλιώς λέγονται,
Στην Εθνική και Διεθνή Έκτη,
Πόλεμος και αντίσταση, μέρος 44
Και οι άλλοι 43; Κι όσοι θα ακολουθήσουν;
Φαίνεται ότι αυτή η χώρα έχει αλλάξει τα δύο τελευταία χρόνια κατά τα οποία η κακή κυβέρνηση διέπραξε ένα από τα χειρότερα εγκλήματά της με την εξαφάνιση 43 νεαρών ιθαγενών φοιτητών της αγροτικής ακαδημίας δασκάλων Ραούλ Ισίδρο Μπούργος της Αγιοτσινάπα, στην πολιτεία του Γκερρέρο. Αυτό το γεγονός μας έκανε να καταλάβουμε το βαθύ σκοτάδι στο οποίο βρισκόμαστε και συντάραξε την καρδιά και το πνεύμα, ατομικά και συλλογικά, κάνοντας να φωτιστεί η νύχτα από την οργή, την οδύνη και την ελπίδα που ενσωματώνονται σήμερα στους συγγενείς και συντρόφους των 43, και που λάμπει στα πρόσωπα των εκατομμυρίων ατόμων σε όλες τις γεωγραφίες του Μεξικού και του κόσμου των από κάτω, και της διεθνούς αλληλέγγυας και συνειδητοποιημένης κοινωνίας των πολιτών.
Ως γειτονιές, φυλές, εθνότητες και ιθαγενικοί λαοί που είμαστε, βλέπουμε και κάνουμε λέξεις την οπτική μας, και τώρα όπως και πριν, από τη συλλογική καρδιά που είμαστε.
Από τις γεωγραφίες και τα ημερολόγια των από κάτω, όπου σχεδιάζονται καθρέφτες αυτού που είμαστε το Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο, με τις αντιστάσεις και τις αυτονομίες μας· από τις γωνιές και τους δρόμους όπου βρισκόμαστε και αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο εμείς οι ιθαγενικοί λαοί, δηλαδή από τις αρχαίες γεωγραφίες από τις οποίες συνεχίζουμε να βλέπουμε, να καταλαβαίνουμε και να αντιστεκόμαστε ενάντια στον ίδιο βίαιο πόλεμο που διεξάγουν οι ισχυροί απέναντι σε όλους και όλες όσους υποφέρουμε και αντιστεκόμαστε από αυτό που είμαστε με πρόσωπο ατομικό ή συλλογικό, κοιτάμε και κάνουμε λόγο δικό μας το πρόσωπο των 43 απόντων που διατρέχουν κάθε γωνιά αυτές της χώρας σε αναζήτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης, το πρόσωπο που αποτυπώνεται με άλλα χιλιάδες πρόσωπα και που μας δείχνει μέσα στη νύχτα τους ιερούς τόπους, γιατί ιερές είναι η οδύνη και η ελπίδα. Αυτό το συλλογικό πρόσωπο που πολλαπλασιάζεται και κοιτά τις γεωγραφίες της αντίστασης και της εξέγερσης.
Από τις γεωγραφίες των από κάτω
Η εξαφάνιση των 43 φοιτητών της Αγιοτσινάπα συνεχίζει ατιμώρητα και η αναζήτηση της αλήθειας εν μέσω της σαπίλας της εξουσίας συνιστά αναμόχλευση ό,τι χειρότερου έχει αυτή η χώρα, στον κυνισμό και τη διαστροφή της τάξης των πολιτικών που όχι μόνο συνεχίζουν να προσποιούνται ότι ψάχνουν τους αγνοούμενους συντρόφους, αλλά και μπροστά στις αυξανόμενες ενδείξεις που υποδεικνύουν την υπαιτιότητά του τρομοκράτη ναρκο-κράτους πριμοδοτούν τους υπευθύνους να λεν ψέματα και προσπαθούν να παραποιήσουν ακόμη περισσότερο την αλήθεια -όπως η αντικατάσταση του Tomás Zerón [επικεφαλής της Υπηρεσίας Διερεύνησης Εγκλημάτων που παραιτήθηκε λίγες μέρες πριν γραφτεί το κείμενο], υπευθύνου να σπείρει στη χωματερή της Cocula τις δήθεν αποδείξεις των μνημειωδών ψεμάτων του, με την Τεχνική Υπηρεσία του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας- δίνοντας μια ακόμη απόδειξη της εγκληματικής φύσης της κακής κυβέρνησης.
Στο ψέμα, την εξαπάτηση και την ατιμωρησία, η κακή κυβέρνηση συγκεντρώνει τις υπερβάσεις και τις αδικίες ενάντια σε όσ@ς στέκονται αλληλέγγυοι/ες και διαδηλώνουν τη στήριξή τους στον αγώνα των συγγενών και των συντρόφων των 43, όπως ο νεαρός Luis Fernando Sotelo Zambrano, πάντα αλληλέγγυος στους αγώνες των ιθαγενικών λαών -όπως του Τσεράν, της φυλής Γιάκι, των ιθαγενών φυλακισμένων, των ζαπατιστικών κοινοτήτων- στον οποίο ένας δικαστής φόρτωσε 33 χρόνια και 5 μήνες για το εξαπλό έγκλημα να είναι νέος, φοιτητής, φτωχός, αλληλέγγυος, εξεγερμένος και συνεπής.
Αυτά κοιτάμε όταν κοιτάμε προς όποιον προς τα πάνω είναι Εξουσία: για όσ@ς σκοτώνουν, συγκαλύπτουν και ψεύδονται, βραβεία και προστασία· για όσ@ς αγανακτούν και διαμαρτύρονται ενάντια στην αδικία, χτυπήματα και φυλακή.
-*-
Κι όταν βλέπουμε εμάς:
Στο νότο, ο αγώνας των λαών σε άμυνα της γης τους ενάντια σε τσιφλικάδες και εταιρείες, μπερδεύεται με τον αγώνα για την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη ενάντια στις συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος, του οποίου η κρυφή σχέση με όλη την τάξη των πολιτικών είναι η μόνη βεβαιότητα που, ως λαός, έχουμε απέναντι σε οποιοδήποτε όργανο του κράτους.
Ο σχηματισμός ομάδων κρούσης που δρουν ενάντια σε κινητοποιήσεις διαπερνούν τα χωριά και η κυβέρνηση παίζει προκαλώντας διαμάχες οι οποίες καταστρέφουν τους εσωτερικούς ιστούς. Δηλαδή, προσπαθεί να δημιουργήσει είδωλα του πολέμου της σπέρνοντας διχόνοια στις κοινότητες και ποντάροντας στην καταστροφή των πιο ευαίσθητων στοιχείων. Δεν υπάρχει τίποτα πιο εκρηκτικό και επικίνδυνο σ’ αυτή τη χώρα.
Στη δύση, οι αγώνες για τη γη, την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο της διαχείρισης των καρτέλ των ναρκωτικών, την οποία το κράτος καμουφλάρει ως πάταξη της εγκληματικότητας ή ως αναπτυξιακές πολιτικές. Αντίθετα, τα χωριά που έχουν αντισταθεί, ακόμη και καταπολεμήσει, την εγκληματικότητα μέσω της οργάνωσης από τα κάτω, πρέπει να αγωνίζονται απέναντι στις συνεχείς προσπάθειες των κακών κυβερνήσεων που επιδιώκουν το οργανωμένο έγκλημα και τα πολιτικά κόμματα της αρεσκείας τους να καταλάβουν εκ νέου τη γη μέσω διάφορων τρόπων.
Η αυτόνομη οργάνωση των κοινοτήτων, οι αέναοι αγώνες για τους ιερούς τόπους και τις αρχέγονες περιοχές δεν σταματούν. Η υπεράσπιση της μάνας μας της γης δεν είναι υπό διαπραγμάτευση. Παρακολουθούμε με ετοιμότητα τον αγώνα της φυλής Wixárika της Wauta – στο Σαν Σεμπαστιάν Teponahuaxtlán για την ανάκτηση περίπου 10 χιλιάδων εκταρίων στα όρια του συνοικισμού Huajimic στην περιοχή Nayarir, όπου, παρά τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους σε αγροτικά δικαστήρια, οι δικαστικές αρχές παρέμειναν αδιάφορες· και οι κακές κυβερνήσεις δημιουργούν πλασματικές κρατικές γεωγραφίες που διαιρούν τις πολιτείες, μια πρόφαση για να ενισχύσουν την καταλήστευση των ιθαγενικών πληθυσμών. Στη φυλή Wixárika, στην εξεγερσιακότητα και την αυτονομία της λέμε: είμαστε μαζί σας.
Στο βορρά, όπου επιμένουν οι αγώνες για την αναγνώριση της γης τους, οι απειλές εξορύξεων, η καταλήστευση της αγροτικής γης, η κλοπή των φυσικών πόρων και η καταστολή των αντιστάσεων από ναρκο-παραστρατιωτικούς, οι ιθαγενικοί πληθυσμοί συνεχίζουν να δομούνται καθημερινά.
Οι ιθαγενικοί λαοί των φυλών του βορρά, όπου η εθνότητα Siux υφαίνει τις δικές της γεωγραφίες που προχωρούν πέρα από τις πλασματικές κρατικές γεωγραφίες που τους τοποθετούν σε άλλη χώρα -αλλά που για εμάς είμαστε παιδιά της ίδιας μάνας-, αντιστέκονται στην εισβολή σε ιερούς τόπους, νεκροταφεία και κέντρα προσευχής από την κατασκευή πετρελαιαγωγού της εταιρείας Energy Transfer Partners, που ισχυρίζεται ότι μεταφέρει από τις περιοχές τους το πετρέλαιο που εξορύσσεται με τη μέθοδο fracking από την περιοχή Bakken, στην Ντακότα του Βορρά, πράγμα που έχει πυροδοτήσει την αλληλεγγύη και την ένωση των ιθαγενικών πληθυσμών του βορρά. Σε εκείνους λέμε ότι η οργή τους είναι δική μας και ως Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο ενώνουμε και θα ενώνουμε τη φωνή μας μαζί σας. Ο τίμιος αγώνας σας είναι και δικός μας.
Στη χερσόνησο, οι Μάγιας αντιστέκονται στην εξαφάνισή τους δια διατάγματος, υπερασπίζοντας τη γη τους από την επίθεση των τουριστικών και μεσιτικών εταιρειών, όπου ο πολλαπλασιασμός των παραστρατιωτικών ομάδων προωθείται με την ατιμωρησία της καταλήστευσης των κοινοτήτων, η εισβολή της αγροβιομηχανίας μεταλλαγμένων απειλεί την ύπαρξη των φυλών των Μάγιας και η διαφθορά των μεγαλοπαραγόντων που σφετερίζονται τις αγροτικές εκτάσεις, τα πολιτισμικά αρχαιολογικά κατάλοιπα, ακόμη και την ιθαγενική ταυτότητα, προσπαθεί να μετατρέψει ένα λαό τόσο ζωντανό όπως και τις προεκτάσεις της γλώσσας τους σε εμπορικά φετίχ. Οι φυλές που αγωνίζονται ενάντια στην υπερτιμολόγηση του ρεύματος καταστέλλονται και ποινικοποιούνται.
Στο κέντρο, τα έργα υποδομών, αυτοκινητοδρόμων, αγωγών υγραερίου, έργα ύδρευσης και οικιστικά επιβάλλονται με βίαιο τρόπο και τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται όλο και πιο ασαφή και μακρινά στους νόμους που επιβάλλονται. Η ποινικοποίηση, η απορρόφηση και η διάσπαση σκιαγραφεί την στρατηγική των ισχυρών ομάδων, όλων κοντινών με διεφθαρμένο και αισχρό τρόπο στον εγκληματία που νομίζει ότι κυβερνά αυτή την χώρα, τον Ενρίκε Πένια Νιέτο.
Στην ανατολή της χώρας, η βία, το fracking, οι μεταλλευτικές, η διακίνηση μεταναστών, η διαφθορά και η κυβερνητική παράνοια είναι το ρεύμα ενάντια στον αγώνα των κοινοτήτων σε ολόκληρες περιοχές που έχουν καταληφθεί από βίαιες εγκληματικές ομάδες ενορχηστρωμένες από τα υψηλά κυβερνητικά κλιμάκια.
Από το διάλογο και την προδοσία
Με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν οι αγωνιζόμενοι δάσκαλοι, οι ιθαγενικοί λαοί έχουμε αναζητήσει διάλογο με την κακή κυβέρνηση στις επείγουσες διεκδικήσεις μας για το σεβασμό της γης, της εμφάνισης των αγνοουμένων, της απελευθέρωσης των φυλακισμένων, της δικαιοσύνης για τους δολοφονημένους, της εξόδου της αστυνομίας ή των στρατιωτικών από τα στρατόπεδα προς τις περιοχές μας ή τις διεκδικήσεις μας για ασφάλεια και δικαιοσύνη, αλλά πάντα η κακή κυβέρνηση αρνείται ότι κρατά τους εκπροσώπους μας σε όλη τη χώρα, ότι ο στρατός πυροβολεί τα παιδιά στην Οστούλα, ότι οι μηχανές καταστρέφουν τα σπίτια όσων αντιστέκονται στο Xochicuautla, ότι ο ομοσπονδιακοί μπάτσοι πυροβολούν ενάντια στον τίμιο λαό που συνοδεύει τους δασκάλους στο Nochixtlán. Οι κακές κυβερνήσεις προσποιούνται ότι κάνουν διάλογο και υποκρίνονται για χρόνια ότι έχουν κάνει συμφωνίες με τη φυλή Wixárika για να επιτύχουν την ειρηνική ανάκτηση της γης τους, ενώ σχεδιάζουν μια βίαιη αναδιοργάνωση της περιοχής.
Και η κυβέρνηση συζητά σα να μην είχε συμβεί τίποτα και δείχνει τη διάθεση να υποχωρήσει, πάντα εφόσον οι δύο πλευρές συμφωνούν. Η κυβέρνηση παραχωρεί ένα κομμάτι που μόλις έχει καταστραφεί, απελευθερώνει κάποιον φυλακισμένο, αποζημιώνει κάποια οικογένεια δολοφονημένου, προσποιείται ότι ψάχνει τους αγνοούμενους. Και σε αντάλλαγμα ζητά από τις κοινότητες να παραχωρήσουν τη συλλογική τους κληρονομιά, που είναι η αξιοπρέπειά τους, η αυτόνομη οργάνωση και η γη τους.
Σε διαφορετικές γεωγραφίες στη χώρα μας καταφεύγουμε στη λαϊκή διαβούλευση όταν λέμε πως δεν θέλουμε τα ορυχεία τους, τις ανεμογεννήτριες, τα μεταλλαγμένα, τα φράγματά τους και απαιτούμε να ερωτούνται οι κοινότητες, αλλά η κακή κυβέρνηση πάντα απαντά προσποιούμενη ότι «παίρνει γνώμη πώς να πάρει γνώμη αν πάρει γνώμη ή όχι από τη φόρμα διαβούλευσης» (ή κάτι τέτοιο), που είναι γεμάτη υποκρισία, υποκαθιστώντας τον δικό μας λόγο, παραπλανεί και απορροφά τον δικό μας κόσμο, με απειλές και καταστολή. Και συνεχίζεται έτσι μέχρι να πει ότι τέλειωσε και μέχρι να πούμε ότι θέλουμε τα έργα θανάτου, ή ότι έχουμε διασπαστεί και πρέπει να ικανοποιηθούν όλες οι πλευρές.
Κι ενώ υποκρίνονται ότι μας κρατούν ήρεμους στις ψεύτικες επιδιώξεις τους και οι «ειδικές» ΜΚΟ σε «διαβουλεύσεις» χοντραίνουν τα πορτοφόλια τους, προχωρούν γοργότερα για να στερεώσουν -πριν καν προχωρήσει η υποτιθέμενη διαβούλευση- την κλοπή του νερού από τον ποταμών των Γιάκις, ότι οι μεταλλευτικές και τα απόβλητά τους καταστρέφουν τον Wirikuta, ότι τα αιολικά εισβάλλουν σε όλο τον Ίστμο και ότι τα μεταλλαγμένα επιβάλλονται στην ακτή των Μάγιας.
Οι γωνιές του κόσμου είναι η γεωγραφία μας και σε αυτές βρισκόμαστε και αναγνωριζόμαστε, γιατί γνωρίζουμε ότι ο αγώνας δεν είναι μόνο σήμερα και για σήμερα, δεν αγωνιζόμαστε για εξουσία ούτε για φολκλόρ που προσφέρουν οι εκστρατείες λάσπης, αλλά για να υφάνουμε και να ξαναϋφάνουμε αυτό που είμαστε, ήμασταν και θα είμαστε ως ιθαγενικοί λαοί.
Τα πρόσωπα των 43 απόντων και η επιμονή των συγγενών και των συντρόφων τους, είναι τα άλλα 43 μέρη του πολέμου και της αντίστασης. Σε αυτές και σε αυτούς συγκεντρώνονται οι οδύνες, οι οργές, οι αντιστάσεις των ιθαγενικών πληθυσμών και οι εξεγερσιακότητες εκατομμυρίων σε όλο το Μεξικό και στον κόσμο.
Και ακολουθούν τα κομμάτια του πολέμου και της αντίστασης των άλλων διωκόμενων και στιγματισμένων, των βιασμένων, αγνοούμενων και δολοφονημένων γυναικών, της παιδικής ηλικίας που έχει μετατραπεί σε εμπόρευμα, της ποινικοποιημένης νεότητας, της εκμεταλλευτικής εργασίας, της διωκόμενης εξεγερσιακότητας, της ατιμασμένης φύσης, της πονεμένης ανθρωπότητας.
Με όλη αυτή την ανθρωπότητα, με αυτή τη γη που είμαστε, σήμερα επιβεβαιώνουμε ότι η αλήθεια και η δικαιοσύνη είναι ανυποχώρητη διεκδίκηση και ότι η τιμωρία των ενόχων, όλων των ενόχων, θα γεννηθεί από τον αγώνα των από τα κάτω, όπου, τώρα περισσότερο από ποτέ και ως ιθαγενικοί λαοί του Εθνικού Ιθαγενικού Κογκρέσου, γνωρίζουμε ότι δεν χωρά να υποχωρήσουμε, να πουληθούμε, να παραιτηθούμε.
Αλήθεια και δικαιοσύνη για την Αγιοτσινάπα!
Λευτεριά στον Luis Fernando Sotelo Zambrano!
Λευτεριά σε όλ@ς τ@ς πολιτικ@ς κρατούμεν@ς!
Για την ολιστική ανασύσταση των λαών μας
Ποτέ πια ένα Μεξικό Χωρίς Εμάς
Εθνικό Ιθαγενικό Κογκρέσο
Εθνικοαπελευθερωτικός Ζαπατιστικός Στρατός
Μεξικό, Σεπτέμβρης 2016
No hay comentarios todavía.
RSS para comentarios de este artículo.